3ος Γύρος OPEN Ατομικού

Τελείωσε και ο 3ος Γύρος OPEN ατομικού αυτό το Σαββατοκύριακο στην Πάτρα.
Εν μέσω ακραίων επεισοδίων μεταξύ φιλάθλων του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού που συναντήθηκαν στην Πάτρα για το Final Four στο Volley, που είχε σαν τελικό αποτέλεσμα να μην γίνει ούτε καν ο τελικός του αθλήματος, το bowling επέδειξε ψυχραιμία.

Για άλλη μια φορά ο αθλητής του συλλόγου μας Σπανάκης Γιώργος διακρίθηκε, αφού πέρασε 7ος στα προκριματικά, ενώ με μία πραγματική ατυχία στο τελευταίο παιγνίδι, τελικά κατέλαβε την 20ή θέση με 199,25 μέσο όρο συγκεντρωνοντας 29 βαθμούς. Συνχαρτήρια.

Καλά σχετικά πήγαν και δύο ακόμα αθλητές μας, ο Τορνεσάκης Νίκος με μέσο όρο 183.83 και Λούτας Βαγγέλης με μέσο όρο 183,17.

Τέλος συνχαρτήρια στον Φωτάκη Σταύρο του MBC για την 7η θέση στην γενική κατάταξη με 201,75 μέσο όρο.

Τα αποτελέσματα των Ανδρών ΕΔΩ

Στις γυναίκες η καλύτερη διάκριση από αθλήτριες της Κρήτης ήταν η 14η θέση της Χριστίνας Φωτεινιά του Χανιά 2000 με μέσο όρο 175,50 και η 21η θέση της Καρακωσταντάκη Μαρίας του IBC με μέσο όρο 168,17
Συνχαρτήρια και στις δύο.

Τα αποτελέσματα των Γυναικών ΕΔΩ
Και μερικές φωτογραφίες ΕΔΩ

Θέλω να ξεφύγω λίγο από το αθλητικό κομμάτι του, και να γράψω για μια πολύ μεγάλη εμπειρία που είχαμε σε αυτό το ταξίδι. Παρά το γεγονός ότι το ξέραμε, το ακούγαμε στις ειδήσεις, σοκαριστήκαμε όταν το είδαμε. Μιλάω για το δράμα χιλιάδων ανθρώπων, Κούρδων, Αφγανών κυρίως που είναι στοιβαγμένοι σε άθλια παραπήγματα στο λιμάνι της Πάτρας και ζούνε με την ελπίδα ότι θα καταφέρουν να τρυπώσουν μια μέρα σε ένα καράβι λαθρεπιβάτες που θα τους περάσει στην γη της επαγγελίας για αυτούς, την Ιταλία. Όσο απάνθρωπο είναι να βλέπεις αυτούς τους ανθρώπους να παίζουν κρυφτοπόλεμο με την αστυνομία και το λιμενικό, κάθε μέρα, όλη μέρα, άλλο τόσο απάνθρωπο είναι να καθόμαστε όλοι μας μακάριοι να απολαμβάνουμε τον καφέ μας στο λιμάνι, παρατηρώντας αυτά τα ξωτικά που ζούνε μια άλλη λες ζωή τόσο δίπλα μας. Και μπορεί όπως μας είπαν οι ντόπιοι, η κοινωνία να τους βοηθά με την ελεημοσύνη της, αλλά δεν το χωρά το μυαλό του ανθρώπου πως δεν μπορούμε εμείς (κράτος και πολίτες) να κάνουμε κάτι για αυτούς του λαθρεπιβάτες της ζωής.

Ελπίζω να ξαναπάμε στην Πάτρα τον επόμενο χρόνο, και ελπίζω να έχουν όλοι καταφέρει να μπουν στο πλοίο της ζωής τους.

Υστερόγραφο. Όταν ρωτήσαμε ένα που ξέρει τι πιθανότητες έχουν να καταφέρουν να αποβιβαστούν στην Ιταλία, η απάντηση ήταν ΚΑΜΙΑ!!! Τι ειρωνεία να επιμένουν για μια ευκαιρία που δεν την έχουν.